Αντι-καταφύγιο

Δεν μας ενδιαφέρει η κατασκευή ενός καταφυγίου-χώρου προστασίας, αλλα μάλλον η κατασκευή ενός αντι-καταφυγίου. Πιο αναλυτικά, η δημιουργία ενός χώρου ή ενός πεδίου γενικότερα στο οποίο ο χρήστης θα βιώνει με διάφορους αναπαραστατικούς τρόπους την έννοια της απειλής. Το αντι-καταφύγιο προσπαθεί να αποτελέσει μια προσομοίωση της κοινωνίας. Λειτουργεί έτσι ώστε να υπενθυμίζει στον δέκτη την ύπαρξη της απειλής, είτε αυτός την αντιλαμβάνεται είτε όχι. Δημιουργεί ερεθίσματα τα οποία επεξεργάζεται ο καθένας μόνος του και καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα σχετικά με την ύπαρξη ή όχι της απειλής στη σημερινή κοινωνία. Δηλαδή, όπως στα έργα του Μπρεχτ, αναγνωρίζουμε την ύπαρξη ενός προβλήματος, αναπαράγουμε το πρόβλημα αυτό στον χρήστη, και αφήνουμε ελεύθερο τον χρήστη να κρίνει.

.........................................................................................................................................................................................................
We are not interested in the construction of a shelter as a space of protection, rather the construction of an anti-shelter. More detailed, the creation of a space or a field generally where the user experiences with various ways of representation the significance of threat. We are trying to make the anti-shelter as a simulation of the society. The way it works, reminds the receptor the existence of threat, either they realize this or not. Each one has his/her own opinion about the existence of the threat to the current society, because of the “attack” they have accepted from the anti-shelter. As in the work of Bertolt Brecht, we recognize the existence of a problem, we interpret this problem, and we let the user to judge on his own.

Καταφύγιο | Χώρος προστασίας;

Αρχίζοντας να απαντάμε στα ερωτήματα που έχουμε θέσει, στόχος μας είναι να εντοπίσουμε από τι χρειαζόμαστε προστασία και συνεπώς την δημιουργία καταφυγίου.
Θεωρούμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δέχεται διάφορες απειλές μέσα στην κοινωνία και είτε τις καταλαβαίνει είτε όχι. Κατεστημένα, ιδεοληψίες, δόγματα,προκατηλειμένες απόψεις κτλ δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να απειλούνται άνθρωποι και κοινωνικές ομάδες. Αυτη η απειλή και η βία είτε γίνεται αισθητη είτε όχι. Η αδυναμία μας στο να εντοπίσουμε και να συνειδητοποιήσουμε μια απειλή έχει να κάνει με το ότι αυτή η απειλή είναι υπόγεια και όχι εύκολα αισθητή αλλα και με το ότι μπορει και να μην μας αφορα. Συγκεκριμένες κοινωνικές και ιδεολογικές απειλές αφορούν σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και αν δεν ανήκουμε σε αυτές τότε μας είναι ακόμα πιο δύσκολο να τις διακρίνουμε.

.........................................................................................................................................................................................................
As we are trying to answer in the questions that we have placed, our objective is to define what we need protection from and then the creation of a shelter adequate for this threat.
We consider that the modern person accepts various threats in the society he lives, sometimes he can realize them and sometimes not. Fixations, doctrines, prejudiced opinions create the suitable conditions for persons and social groups to be threatened. This threat and violence either become visible or not. Our weakness in finding and realising a threat is a result that this threat is “underground” and not easily perceptible but also it may not be in our concern. Concrete social and ideological threats concern in specific social groups. If we do not belong to them, it is more difficult to realize their existence.

Σώμα|Αναφορές

Μερικές εικόνες από το έργο της Marina Abramović που βρίσκουμε ότι έχουν σχέση με το ανθρώπινο σώμα και τα όριά του ενώ μερικά διαπραγματεύονται ίσως και με την έννοια του καταφυγίου.

.........................................................................................................................................................................................................
Here are some photos from the works of Marina Abramović where there is reference to the human body and its limits as well as the notion of the shelter.



Όλες οι εικονες είναι από τον δικτυακό τόπο SKNY.com

Πρώτες Μελέτες του Ανθρώπινου Σώματος | Όριο

Ένα από τα πρώτα ερωτήματα που θέλαμε να απαντήσουμε ήταν το ερώτημα σχετικά με το ποιά ειναι τα όρια του σώματος μας.

Τα όρια του ανθρώπινου σώματος είναι τα φυσικά του όρια, δηλαδή το δέρμα, ή κάποια άλλα;

Στις σύγχρονες κοινωνίες θεωρείται σχεδόν αδιανόητο το να υπάρχουμε σε δημόσιους χώρους ή γενικότερα σε κοινή θέα χωρίς τα ρούχα μας. Το όριο του σώματός μας μέσα στον δημόσιο χώρο πάυει να είναι το δέρμα μας και είναι τα ρούχα μας.
Τελεύταία παρατηρούμε οτί τα όρια που θέτουμε οι ίδιοι γύρω από τους εαυτούς μας ενώ βρισκόμαστε στον δημόσιο χώρο ξεπερνάνε τα ίδια μας τα ρούχα. Χρησιμοποιώντας ένα iPod, για παράδειγμα, δημιουργούμε τον δικό μας ιδιωτικό χώρο μέσα στον δημόσιο. Θέτουμε εκ νέου τα όρια της περιοχής μας, τα όρια του σώματός μας. Δεν επιτρέπουμε στους άλλους να επικοινωνήσουν μαζί μας, να εισβάλουν στον "ιδιωτικό" μας χώρο, να περάσουν το όριό μας.
Ταυτόχρονα, χρησιμοποιώντας ένα κινητό τηλέφωνο σε ένα δημόσιο χώρο όπως για παράδειγμα το μετρό, δεν αποφεύγουμε την παρακολούθηση της συνομιλίας μας από τον γύρω κόσμο. Έτσι, βάζουμε τον περιγυρώ μας στον προσωρινά ιδιωτικό μας χώρο με το να μοιραζομαστε προσωπικές μας πληροφορίες μαζί τους.
Επιπλέον, στην σύγχρονη διαδικτυακή πραγματικότητα, τα όρια του εαυτού μας επεκτείνονται όσο εμείς θέλουμε. Από την δημιουργία ενός απλού profile στο myspace έως την δημιουργία ενός εντελώς καινούριου εαυτού στο second life όλα αυτά είναι μεταβολή των ορίων του σώματός μας.

Ακόμα και με αυτά τα λίγα και πρόχειρα παραδείγματα βλέπουμε τελικά ότι τα όρια του σώματος μας είναι μεταβλητά και κυρίως όχι ξεκάθαρα.